Onderschat de kracht van wiccas niet
Onderschat de kracht van wiccas niet. Een wicca wordt je niet zomaar. Het zit wel in je, alleen weet je dat als kind uiteraard nog niet. Wat je wel weet, is dat je anders bent dan de rest. Op een gegeven moment begint je dat op te vallen. Vaak zijn ze in het begin van hun leven, stille wezens.
Ze zijn van nature liefdevolle mensen, die een ander op geen enkele manier kwaad zullen berokkenen. Maar zelf spitten ze vaak eerst in alles het onderdelf. Ze kijken met lede ogen aan hoe de mens zich een weg baant. Hoe ze met misselijkmakende spelletjes, ten koste van anderen zich op hun borst slaan. Ze hebben het gemaakt. Althans dat vinden ze zelf. Ze vinden dat alles aandacht vragen en daar hebben ze niets mee.
Ondertussen kijken al diegenen die dat niet hebben bereikt, met de nek aan. Zo van, zie je wel dat je niets waard bent. Zie je dat jij niet kan, wat ik kan. Zie je dat het geluk voor jou niet is weggelegd. Dat ik jou help, dat ik er voor zorg dat jij brood op de plank hebt.
Als kind kun je je hier niet tegen weren, tegen deze machthebbers, die vinden dat ze meer zijn dan de rest. En om die reden alle touwtjes in handen hebben. Maar ze vergeten één ding. De kracht van wicca’s, want die is enorm.
Zodra een heks het kan, gaat ze aan de slag om haar kracht te laten zien. Vaak bundelen ze zich ook, omdat ze weten hoe energie werkt. Als je met meerderen bent, die hetzelfde gedachtegoed aanhangen, wordt de kracht vele malen groter. Waarmee ego’s zo aan de kant kunnen worden geschoven.
Kom niet als machthebber in de clinch met een wicca, ze weet hoe ze jou er onder kan krijgen. Niet door gemeen te zijn, dat was jij wel. Door eerlijk en open kaart te spelen. Daar hoeft ze niet zoveel voor te doen. Haar woord te verkondigen. Kort en duidelijk, niemand die haar iets wijs maakt. Ze is wijs, assertief en gelooft in haar eigen krachten.
Ze is er inmiddels achter dat alles wat zich op het aardse afspeelt van grote leugens aan elkaar hangt. Dat de meeste mensen alleen maar bezig zijn zichzelf te verheerlijken. Daar is op zich niets mis mee, ze doet het in feite zelf ook.
Waar wel iets mis mee is, de manier waarop het gebeurt. Achterbaks, en dat heeft een wicca door. Nooit achter de rug van iemand anders om, iets voor elkaar krijgen. Nooit over de rug van een ander je eigen straatje schoonvegen. Daar kan een heks niet tegen. En zal zich dan laten gelden.
Dat is de kracht van samen, zorgen dat de mens eerlijker, oprechter en puurder wordt. Het is als het verkondigen van een hele duidelijke boodschap. En al ziet maar een van die gluiperds het in en gaat er mee aan de slag. Is ze al verrukt.
Want als er een ziel over de dam is, volgen er meer. En je ziet het al om je heen. Diegenen die zich onderdrukt voelen, door een paar grote jongens, die hun voorschotelen dat ze het beste met hun voorhebben, ze beginnen wakker te worden. In te zien dat ze dat helemaal niet hebben.
Dat alles gebeurt voor eigen gewin. Wiccas zijn een met de natuur en ze zien met lede ogen aan hoe daar misbruik van wordt gemaakt. En eerlijk gezegd, lacht ze nu toch wel enigszins in haar vuistje, want zij weet, de natuur, die maak je niet klein. Nooit!
Die zal zich wreken, zodra de maat vol is en daar zitten we nu met zijn allen middenin. Wees puur, wees oprecht, als je dat aanhangt, komt voor jou alles op zijn pootjes terecht.
