Loslaten van een gehandicapt kind
Loslaten van een gehandicapt kind. Het loslaten van een kind brengt al heel wat te weeg, laat staan dat je je gehandicapt kind moet gaan loslaten. En ondanks dat je weet diep van binnen dat het goed is, dat het moet. Het hart van een moeder rouwt en het heeft zo’n impact.
Het kind spiegelt het gedrag van de moeder
Al die jaren heb je gezorgd, het kind een veilige haven geboden, maar het onvermijdelijke moment komt daar. Je zult er als moeder aan moeten geloven. Je regelt alles, op een automatische piloot, want anders lukt het je niet. Dat je hierdoor helemaal blokkeert, dat voel je niet. Dat komt later pas. Je voert gesprekken met het kind om zich op de verandering voor te bereiden. En oh wat vind je dat moeilijk. Want dit is ook niet wat jij wilt, je wilt je kind niet overlaten aan de zorg van anderen, want wie weet. Het kind voelt jouw angst en reageert daarop. Je hebt het niet in de gaten, want de automatische piloot heeft het van je overgenomen. Wat je ziet, is een kind dat zich heftig ertegen begint te verzetten, wat jou boos maakt. Je doet toch alles om het het kind naar de zin te maken. Begrijpt het kind dan niet dat jij dit ook niet wilt? Voorbijgaand aan het feit dat jouw kind jouw angst voelt en de reactie die het kind geeft, een spiegel is van je eigen gedrag.
Je voelt aan alle kanten verzet, de situatie zuigt je leeg, maar je zet door. Je weet dat het moet, maar diep van binnen word je verscheurd.
Het kind begint zich ertegen te verzetten en de boel escaleert. Je geeft je kind een uitbrander en wat voel je je schuldig daarna. Je huilt in stilte, je wilt het kind hier niet mee confronteren. Je zet door, wetende dat het moet, maar wat kost dit een moeite. Loslaten is dan zo ongelooflijk moeilijk.
Je zoekt hulp en ondersteuning
Je komt er zelf niet meer uit en zoekt een luisterend oor, hulp, iemand die zegt dat je het goed doet, wat jou dan een geloof er weer in geeft, dat je het juiste aan het doen bent. Je belt met een medium op www.mediumteam.nl die je al vaker in zware periodes hebt benaderd. Je weet dat het medium jou kan helpen, met antwoorden en inzichten. Je niet zal afwijzen voor de keuze die je maakt, geen oordeel zal geven. Je bent blij met het gesprek, het geeft je de kracht. Het medium schetst de situatie zo duidelijk voor je, waardoor je inziet dat wat je doet, goed is zoals je het doet. Dat er puntjes zijn ter verbetering en het medium je deze niet verwijtend doorgeeft.
Jij bent de veilige haven
Begrijp dat het kind jou ziet als DE persoon die hij kan vertrouwen. De verandering zelf, daar gaat het nog niet eens zozeer om. Jij, als moeder, zal niet eerder ergens voor kiezen, dan dat je weet dat het goed is. Waar het om draait is, dat het kind jou niet kan loslaten, omdat jij degene bent die het vertrouwt. Jij bent zijn veilige haven. Als jij het kind telkenmale aangeeft dat je in beeld blijft, dat mama er nog altijd al zijn, dat je het kind niet achterlaat en aan zijn lot overlaat, dan zal bij het kind heel langzaam het besef binnen komen. Dat mama niet weg gaat, dat mama er altijd zal blijven en dat het kind daar op mag vertrouwen.
Zo bouw je samen toe naar de nieuwe situatie. Die voor beiden evenveel impact heeft, alleen de moeder degene is die haar kracht niet moet inleveren. Juist haar kracht nu moet laten zien, waardoor het kind ook in de kracht zal blijven staan. Als medium zijn dit pittige gesprekken en gesprekken die je bijblijven. Je voelt de pijn en het verdriet van de moeder, hartverscheurend. De moeder wil van je weten of ze er goed aan doet. Of ze het kind zo mag loslaten.
En ja, het is goed. Er komt anders vanzelf een moment dat het toch ook gaat gebeuren. Dan kun je er maar beter voor zorgen, het moment dat het moet, voor te zijn. Zodat het kind de nieuwe omgeving ook als een vertrouwde haven kan gaan zien, wetende dat mama er nog steeds op de achtergrond als veilige haven is.
