Is houden van alles accepteren van de ander?

Is houden van alles accepteren van de ander? We zijn verliefd en wat is het fijn samen. Als een echt lot uit de loterij. Werkelijk alles klopt, het leven is een mirakel geworden. Elke dag sta je op met vleugels, en wat attent dat hij is. Je hebt dit gevoel nog nooit meegemaakt. Er is eigenlijk niets wat je negatief aan hem vindt.

Alles wat hij zegt, doet, het maakt je niet uit. Allemaal super leuk, geen enkel smetje. Je houdt van hem met heel je hart. En ach ja, soms is er wel eens iets hoor. Je heb in de gaten dat hij niet een ster is in op tijd komen, maar ach en dat hij af en toe een afspraak vergeet, nou ja, vergeven hè. Dat is houden van.

Is houden van alles accepteren van de ander? We denken het diep van binnen eigenlijk wel, dat onvoorwaardelijke hè, dat zit toch nog wel erg in ons. Geven en nemen, dus ja, je krijgt de negatieve dingen op de koop er bij, zeggen we dan maar.

Naarmate de tijd vordert, jullie samen een huis hebben, en het leven zijn gangetje gaat, valt er dan ineens toch wel iets op. Hij is niet zoveel thuis, vaak met vrienden weg. Maar ja, dat deed hij ook voordat hij mij leerde kennen. Ik mag daar niets over zeggen.

Hij heeft ook wel eens mij een avond laten zitten, dan was het zo gezellig na kantoor, dat hij geen seconde meer aan de afspraak met jou heeft gedacht. Je vergeet hem, je geeft geen grens aan, je hebt geleerd dat je dan als een zeurpiet wordt gezien. Je moeder zei altijd, geef ze de ruimte, dan blijven ze bij je.

Maar het begint voor jou naar aan te voelen en zeg ik er nu wel of niets over? Je maakt het bespreekbaar met een vriendin en die heeft goede ervaringen met een medium van Nieuwe Tijd. Bel die gewoon eens, of chatten, kan ook. Ze zijn erg goed in jou te helpen om te zien wat wijsheid is. Alles zo laten gaan en er niets van zeggen, of er wel over beginnen. Zo gezegd, zo gedaan.

Er werden credits aangeschaft, het medium was online, het gesprek kon beginnen. Le legde je dilemma voort en het medium begreep direct waar de schoen aan het wringen was. Jij hebt alles altijd goed gevonden hè! Je was zo idolaat van de man? Ja, dat klopt, ik had ook eigenlijk helemaal niets te klagen en dat wil ik nu ook niet doen hoor. Verre van dat. Maar ik merk wel dat ik er last van heb dat ik meer tijd alleen thuis zit, dan samen.

Kijk, geeft het medium van Nieuwe Tijd aan, als ik jou de vraag stel. Wat is voor jou houden van? Er voor elkaar zijn, je hart geven, samen het fijn hebben, romantiek, en elke dag toch een gevoel van thuiskomen. Heb je dat gevoel met hem? Nou in het begin zeker, nu weet ik het niet meer en daarom zoek ik jou op. Ik weet het zelf niet meer.

Dat snap ik, zegt het medium van Nieuwe Tijd. Het volgende is gebeurd. Je was zo gek van deze man, dat al jouw grenzen zijn vervaagd. Je hebt met een blik gekeken dat alles goed vond. Je hebt vanaf het begin je plek en je ruimte niet ingenomen. Ja, maar dan had ik moeten zeggen wat ik niet wil?

Nee hoor, geeft het medium aan van Nieuwe Tijd. Je hoeft niet aan te geven wat je niet wilt. Aangeven waar jij je fijn bij voelt. Zie je en voel je het verschil? Is het niet logisch dat bij met elkaar een leven opbouwen, er naar elkaar wordt uitgesproken wat beider fijn vinden?

Ja daar heb je wel gelijk in. Dus wordt het tijd het gesprek aan te gaan. Niet met een vinger wijzen. Aangeven wat jij fijn vindt en mist. Als hij van je houdt, is er geen vuiltje aan de lucht. Als hij het niet begrijpt, vraag je dan eens af. Geeft deze man voldoende om mij! Houden van is niet alles te hoeven accepteren van de ander. Het is met elkaar kijken waar kan de een zijn ruimte krijgen en waar de ander. Dat is de kunst van het geven en nemen.