Het is de week tegen het pesten. Pesten is niet oké, maar hé

Het is de week tegen het pestenHet is de week tegen het pesten. Pesten is niet oké, maar hé, dat weet toch iedereen! Schijnbaar niet, anders organiseer je niet een week tegen het pesten. Pesten, is er al, zolang als de mens op het aardse rondloopt. Pesten is niet meer of minder dan het tonen van macht.

Zolang de mens zelf niet doorheeft dat die meedoet aan het verspreiden van macht, zal pesten een onderdeel van ons leven blijven. We lossen het niet op door er een week aandacht aan te besteden. Dan staat het weliswaar in de aandacht, dat is mooi. Er verandert niets.

Pesten zal altijd blijven, zolang als we onze kinderen blijven meegeven wat we ze nu meegeven. Wees lief, leuk, braaf, aardig luisteren goed naar de juf of meester, heb respect voor opa en oma en wees gehoorzaam. Het kind krijgt dit mee, handelt er naar en heeft geen idee, net zo min als de volwassenen om hem heen, dit juist het pesten veroorzaakt.

Willen wij het pesten de wereld uitkrijgen, zullen we drastisch moeten veranderen, allemaal, stuk voor stuk. Zegt een medium van Nieuwe Tijd. Het begint bij de basis, daar vormen we ons gedrag. Als ik als kind de boodschap meekrijg dat ik, ongeacht wat, beleefd moet blijven, leuk lief en aardig, zonder dat daarbij wordt verteld dat ik ook grenzen mag stellen. Dan zorg je er zelf toch voor het pestgedrag? Want dan weet je toch niet dat je een grens ergens mag trekken!

Daar kunnen we trainingen voor ontwikkelen, die uiteraard helpen. Toch is er dan al sprake van gemiste kansen. Hoe klein het kind ook is, het kan nog niet voor zichzelf opkomen. Het denkvermogen is nog niet ontwikkeld, maar het gevoel wel. Als je weet wat je meegeeft en welke impact dat heeft op een kleine, zou je er acuut mee stoppen. Mits je kind je aan je hart gaat uiteraard en er het beste voor wilt. Dan leer je hem van kleins af aan dat hij belangrijk is, zijn waarde zelf mag zien en moet vertegenwoordigen. Tevens leer je hem hoe hij dat doet. Dan pakken we het pesten aan.

Soms denken wij, spiritueel hulpverleners van Nieuwe Tijd wel eens, hoe is het mogelijk dat mensen nog steeds niet inzien dat we het zelf zijn die er zo’n puinhoop van maken. De enige die we “de schuld” kunnen geven van deze puinhoop, is onszelf. Als je een kind op de wereld zet, vraagt dat iets van jou.

Niet alleen het kopen van een bed, het aankleden van de babykamer. Het geven van voeding en een dak boven het hoofd. Het vraagt om een bepaalde houding. Heb je die zelf niet meegekregen, kun je hem ook aan je eigen kinderen niet doorgeven. Ook al zeggen velen, zoals mijn ouders het hebben gedaan, ga ik het niet doen.

Pesten ontstaat door macht. Het meer willen zijn dan een ander. Het heeft met uitstraling van energie te maken. De waarde die we als mens uitstralen. Macht ontstaat door een gebrek aan liefde. Liefde vormt nog steeds geen vast onderdeel van de opvoeding. Als jij als kind een onderdrukking voelt, geen ruimte thuis krijgt, ga je pesten. Je wilt de macht krijgen over je eigen leven en dat ja daardoor anderen pijn doet, het zal je niet kunnen schelen.

Pesten is een roep, een schreeuw van het pestende kind om aandacht. We kunnen dan aan de slag gaan met de kinderen die worden gepest weerbaarder te maken. Maar wat doen we met de pestkoppen? En nog belangrijker met hun ouders? Ligt de oorzaak misschien niet daar? Niet bij diegenen die gepest worden. Of bij allebei, omdat zowel de pestkoppen als diegene die worden gepest, iets missen! Liefde voor zichzelf in voldoende mate ontwikkelt.

Op de een of andere manier leeft de mens met totaal verkeerde aannames. Wij mediums en paragnosten van Nieuwe Tijd weten wel waarom. Als de kracht ontbreekt, omdat we die niet meekrijgen, die liefde heet, moeten we onze plek in de wereld veroveren. Als dat ten koste gaat van anderen, is dat om het even. Als de kracht wel aanwezig is, word je vaak voor een watje versleten. Maar ga je dan je grens stellen, doe je dat niet van onmacht en om de macht terug te willen pakken. Je pakt het vanuit de kracht!