De zoektocht naar onszelf die niet snel zorgt voor tevredenheid.

De zoektocht naar onszelf die niet snel zorgt voor tevredenheid. Wel eens bij stilgestaan wat het leven op het aardse behelst? Zou dat zomaar een weg van geboren tot aan de door de weg zijn om onszelf te vinden. Is dat de zoektocht waar we elke dag mee bezig zijn?

Grote kans dat dit inderdaad de weg is die we afleggen, waarbij we op ons sterfbed het laatste oordeel met onszelf vellen. Zou je dan tevreden zijn met zoals je het hebt gedaan? Of ben je dan kritisch en baal je er van dat je dingen die je zou graag had willen doen, niet hebt gedaan?

Dat is ook een onderdeel hè van de zoektocht naar jezelf. Datgene doen wat je graag wilt. En we onszelf vaak niet gunnen. Om anderen voor te laten gaan, de tijd er niet voor te nemen. Het onszelf niet gunnen.

De zoektocht naar onszelf zorgt niet echt snel voor tevredenheid. Elke dag kan er wel iets zijn waar we ontevreden over zijn. Het kunnen de kleinste dingen zijn. Als haar dat niet goed zit, een jurk die ineens niet meer leuk staat. Een broek die knelt. Maar ook de dingen die we zeggen, waar we ons voor schamen. Tevreden zijn over onszelf is de mens zijn zoektocht zijn leven lang. Is dat eigenlijk niet doodzonde.

Want beeld je eens in dat je elke dag tevreden zou zijn met jezelf. Wat zou dat voor effect hebben op je denken, je kijken en je doen? Waarom maken we het ons als mens voor onszelf zo ingewikkeld en moeilijk. Dat we vaak pas tevreden zijn als alles in de puntjes is geregeld en dan nog iet tevreden zijn, omdat we dan nog iets moeten doen, waar we dan weer angstig voor zijn.

Zo zijn we eigenlijk nooit meer kinderlijk onbevangen en onbevreesd. Maken we ons werkelijk elke dag wel ergens zorgen over net alsof er geen dag is geweest waarin we super gelukkig en tevreden zijn geweest.

Zo sukkelen we in feite ons leven door, verspillen we veel tijd aan ontevredenheid en voelen we de magie van het leven zelden. Op onverwachte momenten kan het er ineens zomaar zijn. Niet van te voren gepland en volkomen tevreden zijn. Zijn dat dan vaak ook niet momenten die heel spontaan zijn. Waarin je snel improviseert en niet van te voren alles al dicht hebt gepland?

Zou dat wellicht de bedoeling zijn van het leven? Controle loslaten, niet weten wat de toekomst brengt en volledig leven in het nu en je wel ziet wat er komen gaat! Dat we tevreden zijn hebben gekoppeld aan een perfect plaatje wat in de realiteit niet bestaat?

Dat klopt geeft een paragnost van Nieuwe Tijd aan. We leven eigenlijk helemaal niet in de realiteit. We leven met beelden in ons hoofd en zo moet het zijn en daarom kunnen we maar zelden tevreden zijn.

Zodra we het beeld loslaten zoals het zou moeten zijn zegt de paragnost van Nieuwe Tijd, dan zijn we ineens veel gelukkiger en tevreden. Hebben we ineens ook zeeën van tijd, omdat we ons niet meer druk maken om het perfecte plaatje.

Dus eigenlijk zegt je, als paragnost van Nieuwe Tijd, laat de plaatjes los en ga kijken wat er feitelijk is en anticipeer daarop, dan hoef je niet meer te zoeken naar onszelf en tevredenheid? Inderdaad, dan ben je namelijk klaar met zoeken. Je hebt jezelf gevonden in volle tevredenheid.

Dat is nou de Nieuwe Tijd waar we met zijn allen naar op weg zijn.